Na een goede vlucht vanuit Bangkok naar Sydney moeten we binnen een 1,5 uur overstappen richting Cairns. Binnen deze tijd moeten we onze bagage ophalen, door de douane, naar een andere terminal, inchecken en met een bus naar de juiste vleugel waar onze gate zich bevindt. Vrij krap in de tijd dus.

Na de landing besluiten we nog snel de tax free winkel in te duiken, aangezien we hebben gehoord dat alcohol erg duur is in Australië. Een fles wodka kost bijvoorbeeld al snel €50. Op naar de douane. De paspoortcontrole verliep snel. Maar toen de bagagecontrole. In Australië zijn ze doodsbang (aangezien het een eiland is) om ziektes, epidemieën etc. binnen te krijgen. Of dat mensen van buitenaf iets meenemen waardoor exclusieve diersoorten uitsterven. Om het land binnen te komen moet je dan ook een uitgebreide vragenlijst invullen waarin onder andere wordt gevraagd of je de afgelopen 6 weken in aanraking bent gekomen met de natuur, je houten souvenirs hebt meegenomen en of er resten aarde aan je schoenen zijn blijven zitten. Dit is voor ons allemaal het geval. We besluiten te zwijgen over de houten boeddha uit Thailand en een beachball set (deze worden anders in beslag genomen), maar geven de rest wel aan. Onze wandelschoenen zaten namelijk nog redelijk onder de modder van de Thaise jungle. De vrouwelijke douanier bekijkt onze schoenen en zegt dat dit inderdaad niet kan, neemt onze schoenen mee en geeft aan dat ze met 5 minuten terug is. Na 10 minuten wortel schieten komt ze terug en heeft onze schoenen keurig schoongemaakt, top. Hierna mogen we door en rennen we naar de andere terminal, we krijgen voorrang bij het inchecken van de bagage alleen missen net de bus. 15 minuten later stappen we in de bus die ons naar de andere terminal brengt. Daar aangekomen verbaasd het ons niets dat we bij de laatste gate moeten zijn, 'gate closed' stond al op het bord! We trekken een sprintje, komen hijgend bij het vliegtuig aan en mogen gelukkig nog naar binnen.

Cairns

Na een vlucht van nog eens drie uur komen we eindelijk aan in Cairns, waar het regent en het blijkbaar al 2 weken achter elkaar doet. We pakken een shuttlebus naar de stad en gaan direct naar de tourist information, want we weten eigenlijk niet zo veel over Cairns en hoe zaken werken in Australië. Hier geven ze ons wat informatie over bezienswaardigheden, overnachtingen en duiken (we zijn tenslotte dichtbij het Great Barrier Reef). We vinden een backpackershostel en worden direct met de neus op de Australische prijzen gedrukt. €35,- voor een kamer met een bed, that's it. Dit is na Azië voor ons nogal een schok, daar vonden we €15,- het maximale. Tijdens een rondje door het hostel zien we allemaal backpackers in een openbare keuken zelf koken. Weer iets nieuws voor ons, maar na de prijzen van diverse restaurants gezien te hebben, begrijpen we het. Gelukkig hebben ze hier wel een deal met een restaurant waar je voor $5,- (€4,25) kan inclusief een drankje.

Ondanks de regen gaan we toch even de stad verkennen. We merken direct dat we weer in een westers land zitten. Wachten voor de stoplichten, parkeerautomaten, geen prijsonderhandelingen, schone straten etc. Kortom, alles is de komende weken weer even ‘normaal'.

De volgende de dag regent het nog steeds, en het ziet er naar uit dat hier voorlopig geen verandering in gaat komen. We besluiten, iets eerder dan gepland, op camperjacht te gaan. We willen namelijk met een camper van Cairns naar Brisbane rijden. Hier besteden we een groot deel van de dag aan en aan het einde van de dag hebben we een pareltje van een camper gevonden. 's Avonds eten we weer bij het restaurant met de ‘mealdeal' en maken het niet te laat want de volgende ochtend gaan we onze camper ophalen.

Port Douglas, The Daintree Rainforrest & the Mossman Gorge

Na een aantal formulieren te hebben ondertekend en een uitgebreide uitleg over de camper rijden we vol trots met onze camper weg. Het links rijden en met links schakelen is wel even wennen, maar gelukkig staan er overal borden met daarop 'keep left'. Eerst maar even boodschappen doen, want vanaf nu moeten we weer zelf koken. Vervolgens rijden we 70 km richting het noorden naar Port Douglas. Vanaf hier is het namelijk minder ver naar de mooie ‘outer reefs' van het Great Barrier Reef. Na een prachtige rit langs de kust komen we na 2 uur aan in Port Douglas. Bij het tourist information centre vragen we weer tips over duiken, de omgeving en overnachtingen. Het weer is de komende twee dagen nog niet goed voor duiken, dit besluiten we dus pas de dag erna te doen. Iets ten noorden van Port Douglas ligt het Daintree Rainforrest (volgens kenners de oudste van de wereld) en een mooie vallei, Mossman Gorge. Een mooi programma voor de komende 2 dagen dus. We vinden een hele relaxte backpackerscamping waar veel backpackers verblijven om te werken in de omgeving en veel campers verblijven tijdens hun reis langs de oostkust. Ook hier is weer een gezamenlijke keuken en eetruimte/café, wat erg gezellig is en nuttig om tips uit te wisselen.

De volgende dag rijden we naar het Daintree Rainforrest. Zodra we met de pont over zijn zitten we direct in het regenwoud, echt heel bijzonder. We hebben de afgelopen weken best veel bos en jungle gezien, maar dit is toch weer heel iets anders. Met een routekaart op schoot rijden we naar diverse, gratis, wandelroutes. Dit zijn een soort houten wandelpaden van ongeveer 2km lang en gaan dwars door het woud heen. Overal hoor en zie je vogels, vleermuizen, wandelende takken, spinnen etc. Maar waar we echt naar op zoek zijn is de Cassowary. Dit is een bedreigd diersoort die alleen in het noordoosten van Australië voor komt. Het is een soort vogel die niet kan vliegen en ongeveer 1,50 meter groot is. Er leven er nog rond de 2500 in een gebied zo groot als de helft van Nederland, dus het is niet zo gek dat we ze helaas niet kunnen vinden. Ook spannend is dat er langs het stranden overal borden staan dat we moeten oppassen voor krokodillen. Ook deze zien we helaas (of gelukkig) niet, maar we zijn op onze hoede.

Na een hele dag toeren door het regenwoud, met ook fantastische uitkijkpunten, besluiten om hier ook maar een camping te gaan zoeken. Het is namelijk niet echt aan te raden om met al deze dieren in het donker te gaan rijden. We vinden een gezellige camping met live muziek in het plaatsje Cape Tribulation.

's Ochtends staan we rustig op en rijden terug richting Port Douglas. Maar voordat we hier weer overnachten bezoeken de Mossman Gorge. Dit is ook een stuk regenwoud in een prachtige omgeving met daarbij een rivier waarin gezwommen kan worden. David springt er direct in en overtuigd ook Floor om even een baantje te zwemmen. Het water is erg koud, de stroming heftig maar de omgeving maakt het helemaal goed. Ook is hier een korte wandelroute die we natuurlijk lopen op zoek naar een Cassowary, maar weer tevergeefs.

The Great Barrier reef - Angicourt Reef

Na ons bezoek aan de Mossman Gorge gaan rijden we naar Port Douglas en slaan ons kamp op bij de camping waar we eerder hebben gekampeerd. Om kwart over acht worden we opgehaald om weer een wereldwonder, maar dan onder water, te gaan bewonderen; The Great Barrier Reef. De lucht is stralend blauw, dus wij zijn blij een top dag om het rif te bezoeken. We worden door een grote crew ontvangen op deze mega catamaran. Even lachen voor de foto 'it's going to be an AWSOME day!!' We merken al snel dat het hier een stuk beter is georganiseerd dan in Azië op een klein ‘roeibootje' met een motor. Op de catamaran krijgen we bij de eerste persoon die we tegenkomen, allemaal in te vullen formulieren, vervolgens onze flippers, bij de volgende onze snorkel en bril en bij de laatste onze wetsuit/anti-kwallen pak. Vanaf november tot en met april zit hier namelijk een dodelijk kwalletje aan de oostkust die zo groot is als een duimnagel. Eenmaal aan boord varen we met een noodvaart richting één van de meest afgelegen riffen op deze hoogte van de oostkust, Angicourt Reef.

We doen die dag drie fantastische duiken op drie verschillende plekken van dit rif. Veel vergelijkingsmateriaal hebben we niet, maar begrijpen waarom dit een wereldwonder is. Het immense rif zit vol met prachtig koraal en er omheen zwemmen honderden verschillende soorten vissen. Na deze indrukwekkende dag genieten we 's avonds rustig na op de camping.

On the Road

De volgende dag begint onze roadtrip dan echt, we zetten koers richting het zuiden. We rijden via een stukje binnenland door de Tableland Highlands. Dit is een prachtig heuvellandschap. Bij de vvv vragen we naar de hoogtepunten deze omgeving. Ook vragen we of er in deze regio ook inheemse dieren leven. Ze verwijzen ons naar een golfbaan waar veel kangoeroes leven. Dit willen we uiteraard niet missen. We lopen illegaal de golfbaan op een inderdaad, tientallen kangoeroes. Die kunnen we in ieder geval van ons lijstje vinken. Na vijf minuten worden door een aantal golfers vriendelijk doch dringend verzocht om de golfbaan te verlaten aangezien zij willen afslaan.

Naast het prachtige landschap bezoeken we nog een grote vijgenboom en een aantal mooie watervallen. We gaan deze dag niet op zoek naar een camping, maar naar een rustplaats langs de weg die je overal schijnt te hebben. Dit zijn parkeerplaatsen met een toilet en vaak een BBQ die zijn bedoelt om even rust te pakken als je lang op de weg zit. Hier mag je ook legaal mag kamperen. We hebben van veel mensen hier over gehoord, maar vinden het nog best spannend.

Na een prima nacht te hebben geslapen, ondanks dat we langs de snelweg sliepen, rijden we verder naar Etty Bay. Dit is een klein dorp in een baai waar 's ochtends de cassowaries op strand komen eten. Als wij daar aankomen zijn we te laat, de vogels zijn alweer weg. Maar de plek is verder prachtig. Wat ook gunstig uitkomt is dat ze hier ook een toiletgebouw met douche hebben. Dit kwam als geroepen aangezien de parkeerplaats niet zó luxe was.

Skydiven!!

Gedoucht en wel rijden we verder naar ons doel van de dag; Mission Beach. Mission Beach staat bekend om de relaxte sfeer, mooie stranden en skydiven (parachute springen). David is met name geïnteresseerd in de eerste twee, Floor in de laatste. Zoals in elke plaats rijden we direct naar de vvv om informatie in te winnen over de omgeving en campings. Er zijn een aantal mooie wandelingen door het regenwoud en twee gemeente campings aan het strand. Ook hebben ze hier alle informatie over het skydiven. Floor boekt een sprong voor de volgende dag, spannend! Na een wandeling in de omgeving te hebben gedaan parkeren we onze camper op een camping aan het strand, bijna op het strand. Het uitzicht is prachtig en de camping heeft maar 8 plaatsen, dus we hebben het strand bijna voor ons alleen.

Als we 's ochtends wakker worden is het enige wat we zien een palmboom, een leeg strand, zee en strakblauwe lucht. Kan het nog mooier....?

We zijn allebei een beetje zenuwachtig. Floor voor het skydiven en David omdat Floor gaat springen uit een vliegtuig van 4200 meter!! Na een paar keer heen en weer lopen over het strand is het dan zo ver. We moeten wel even wachten voor dat Floor haar training krijgt en uiteindelijk komt er een instructeur naar Floor toe 'Hi Floor, I am Steve. Are you ready to jump out of a plane?'

Na deze geruststellende introductie wordt Floor in haar veiligheidsgordels gehesen en vertrekt in een bus naar het iets verder gelegen vliegveld. Van te voren heeft David gevraagd wat voor een kleur hun parachute heeft en als hoeveelste ze zullen springen. Steve wist de kleur het niet zeker, maar weet wel dat ze als eerste zullen springen. Na drie kwartier ziet David de eerste personen ‘vallen', en uiteindelijk gaat gelukkig de parachute open. David's hart gaat weer iets rustiger kloppen.

Na een minuut of 10 staat Floor weer met beide benen op de grond en is door het dolle heen, ‘Wat was dit fantastisch, maar tegelijkertijd ook doodeng'. De rest van de middag en avond hebben we rustig aangedaan, nagenoten van dé sprong en gegeten van verse krab die een paar jongens aan het bereiden waren.

Wilde Koala op Magnetic Island

Na een lekker ontbijt stappen we in de camper om een stevig stuk te rijden richting Townsville. We stoppen voor lunch in een natuurpark met een waterhole. Dit zijn natuurlijke zwembaden gevuld door water vanuit de bergen waarvan ze er in elk natuurpark (en dat zijn er veel) wel één hebben. Na deze verkoeling rijden we verder. Eenmaal in Townsville winnen we informatie in over Magnetic Island. Dit is een prachtig eiland vlak voor de kust met de grootste populatie koala's in Australië. Om wat geld te besparen overnachten we weer op een parkeerplaats vlakbij Townsville.

's Ochtends staan we vroeg op, parkeren de camper en pakken de ferry te naar Magnetic Island. Er zijn talloze wandelingen op het eiland, wij kiezen er één uit waar de meeste koala's worden gespot. Na 20 minuten zien we twee mensen op het pad omhoog kijken, een koala!!

Weer een dier die we van ons lijstje kunnen afvinken. Na de wandeling zoeken we het strand op. Aan het einde van de middag bezoeken we nog een plaatsje op het eiland waar je rock walibi's kan zien en voeren.

Na een prachtige zonsondergang terug op de boot, we besluiten nog een stuk door te rijden richting Airlie Beach, dan hoeven we de volgende dag niet meer zo ver. We overnachten weer langs de weg.

Stappen in Airlie Beach

Volgende ochtend opgestaan. Hoe we het ook doen we zijn altijd als laatste weg van de parkeerplaats! Lekker sloom dus! We zijn doorgereden naar Airlie Beach en willen een tour boeken. De keuze is reuze, voor de tours op een zeiljacht. Na veel wikken en wegen besluiten we op een catamaran 2 nachten en 2 dagen te zeilen rond de Whitsunday Islands, met de mogelijkheid om te snorken en duiken. We lezen in de Lonely Planet dat je moet gaan stappen in Airlie Beach, dus dat doen we dan ook. Een van de weinige bars die we in de afgelopen weken bezoeken. Het stappen valt een beetje tegen en de gemiddelde leeftijd ook! Pff wat is iedereen lekker jong tussen de 18 en 21 jaar. We hopen dat de boot die we de volgende 2 dagen hebben niet alleen jonkies aan boord heeft. We gaan voor onze doen laat naar bed, 1.30 uur. We hebben een ander ritme.

2 dagen zeilen rond de Whitsunday Islands

De volgende ochtend staat Floor vroeg op om te skypen en daarna wederom rustig aan ontbijten bij de camper. Daarna uitchecken en nog wat internetten, relaxed. Tot dat we gebeld worden waarom we nog niet ingecheckt hebben. Het is 10.30 dus wij dachten dat we alle tijd hadden de boot vertrok toch pas om 1 uur. Maar niet dus de boot vertrekt al over een uur!! Stress. Snel ingecheckt, spullen gepakt, geld gepind, auto gestald, bier en wijn gekocht want het is op de boot BYO (bring your own) alcohol wat heel gebruikelijk is in Australië. Toen snel naar de haven gegaan. Hier werden we ontvangen door Richie onze host en tevens duikinstructeur. Een mega enthousiaste man, hier werden meteen vrolijk van! Na weer een aantal formulieren ingevuld te hebben konden we aan boord. Na een uitgebreide uitleg over de boot gingen we eindelijk varen. Eenmaal op het water werden we naar de slaapkamers gebracht. We deelden een kamer met 8 anderen en wij hadden enorm tweepersoonsbed. Bij het gevoel van de golven werd David meteen zeeziek, dat begon goed! Het waaide flink en we moesten een groot stuk afleggen naar de Whitsunday Islands. Na een paar uur overleven kwam de boot in rustiger water en konden we eindelijk gaan genieten van de eilanden om ons heen. Op het dek kregen we uitleg over het duiken en snorkelen van de komende dagen en er kwam ook nog een klein zonnetje om de hoek kijken. De eerste bestemming: Whitehaven Beach, we worden met een klein bootje aan land gezet en moeten nog een stukje lopen naar het uitkijkpunt. WOW wat waanzinnig mooi! Het stand met de lagune zijn prachtig met het witte zand en de blauwe zee. Het zand is het witste zand dat wij ooit hebben gezien. Na het uitkijkpunt dalen we af naar het strand, van dichtbij is het zand nog witter en heel zacht. We lopen de lagune in waar grote roggen en kleine haaien kan zien zwemmen. We wandelen terug naar de boot waar de borrelhapjes al klaar stonden. De groep blijkt rustig maar erg gezellig, we zitten met 18 man op de boot met 10 nationaliteiten. Dan is het tijd voor het diner, na het diner krijgen van van Richie een 'les' over welke vissen/dieren/koralen we de komende dagen tegen zullen komen. Heel leuk, daarna volgen de foto's die die dag van ons genomen zijn. Na dit hebben we nog wat gekletst en ging iedereen vrij vroeg naar bed.

Om 7 uur worden we gewekt, we klimmen uit bed want het ontbijt staat klaar. Onder het genot van een kopje thee zien we zeeschildpadden naast de boot boven komen om adem te halen! Na het ontbijt is het tijd om te duiken. We zijn aangekomen op de volgende bestemming, snel hijsen we ons in de wetsuits en duikuitrusting. Met het kleine bootje worden we afgezet bij het rif. Duiken was weer zo'n mooie ervaring en er was zo veel te zien. Helaas met het duiken niet de beloofde zeeschildpad gezien. Na de duik drinken we koffie aan boord en worden weer een beetje warm, maar gaan ook weer snel het water in om te snorkelen! Leuk en ook op deze manier zie je heel veel van de onderwaterwereld. Na de lunch gaan we door naar een volgende baai. We besluiten niet meer te duiken maar te gaan snorkelen, het geld gaat anders wel heel hard! David ziet nu een haai van twee meter van vlakbij, Floor ziet een schildpad en naast veel kleine vissen zien we ook een aantal super grote vissen, toch wel een beetje spannend.

Aan boord volgt het zelfde avond ritueel: borrel, diner, Richie die entertaint door foto's en filmpjes van de dag te laten zien. Tot we geroepen worden, er zwemmen een aantal dolfijnen rond de boot. Het is erg gezellig, maar het wordt niet laat.

Om 6:30 werden we gewekt door het anker, we zijn inmiddels verplaatst naar de laatste baai waar we nog kunnen snorkelen. Eindelijk ziet David nu ook een zeeschildpad, waar hij al zo lang op heeft gewacht. En dan zeilen we met volle zeilen terug naar Airlie Beach. Dit kost een aantal uur, maar zo heerlijk. Op het dek in de zon en in de wind genieten we van de laatste uren van deze heerlijke tocht.

Platypussen kijken in Eungella National Park

We halen de camper op en rijden verder naar Eungella National Park. Hier schijnen we de Platypus (ook wel vogelbekdier) te kunnen zien. We rijden naar een Bushcamp van een vreemde man Wazza te gaan. Hij heeft alles op het terrein eigenhandig gemaakt, het is een beetje een rommeltje. We wandelen wat in de omgeving en zitten om 17:00 uur aan de platypus swimmingpool waar de platypus zich zal laten zien. En inderdaad zien we hele kleine beestjes naar boven komen en dan weer naar beneden duiken. Ze zijn een stuk kleiner dan we dachten. We koken bij de camper en als het tijd is om naar bed te gaan lopen we samen naar het toilet. Er is geen licht dus David moet een beetje bijschijnen. Als Floor de klep open trekt van het 1^e toilet zit er tot haar schrik een enorme boomkikker in! Snel de klep dicht en naar de volgende, deze was verstopt. Ook niet prettig, dus de laatste maar. Bij de deur van het toilet zat een rode/bruine slang niet zo groot maar wel eng!!! Floor heeft zich toch langs de slang gewurmt en gaat zo snel als ze kan naar het toilet. 's Nachts naar het toilet, dat deden we als het moest wel naast de camper!

Als we opstaan staat ons wel een leuke verrassing te wachten de warme douches zijn niet meer dan een houten schot en verder sta je in het regenwoud te douchen. We bezoeken nog een plek in het National Park Broken River, een prachtige route met de auto en we zien hier weer een platypus en schildpadden. We doen een wandeling van een uurtje door het regenwoud, waarbij David 2 keer wordt aangevallen door bloedzuigers, en stappen dan de auto in. Er staat ons een route van 400 km te wachten naar Rockhampton. De weg blijkt lang en saai, veel suikerriet (cane) en veel vlaktes met koeien. Rechte wegen met bijna geen verkeer. De borden langs de wegen wijzen ons erop dat we vooral spelletjes moeten doen in de auto en als we moe zijn dat we moeten stoppen. We overnachten weer op een rustplek langs de weg en gooien wat hamburgers op de openbare BBQ. We zijn lekker opgeschoten en om dat te vieren trakteren we onszelf op een drankje in het lokale café.

Surfles in Agnes Water

We brengen een bezoek aan de Capricorn Caves een paar kilometer verderop van de plek waar we overnacht hebben. Het commentaar in de Lonely Planet is veel belovend, maar na het bezoek meten we bekennen dat de mergelgrotten in Limburg een stuk interessanter zijn. Maar goed wel een leuk uitstapje, daarna zijn we door gereden naar de town of 1770 waar schijnbaar de stichter van Australië Captain Cook aan land is gekomen in 1770. We vergissen ons enorm in de afstand en in plaats van 2 uur zitten we zo een halve dag in de auto! Maar eenmaal aangekomen rijden we langs de vvv voor een kampeerplek. Ze hadden wel een leuke bushcamp voor 5$ p.p. aan het strand. Dat leek ons wel wat er was geen douche, maar wat geeft dat. We parkeren de camper en lopen via een kronkelig pad naar het strand, weer zo'n mooi plekje! En een geweldig uitzicht!

Die morgen worden we niet gewekt door de wekker, maar door de ranger die op het raam klopte, of we even konden betalen. Om 6:45!!! We worden langzaam wakker, vandaag doen we een surfles. 3 uur surfen, we konden ons er niets bij voorstellen. Nog voor we in het water lagen begon het heel hard te regen. Na een paar instructies op het droge is het tijd voor het echte werk. Veel water realiseerde we ons, veel water in je gezicht. Het is erg moeilijk en ook heel erg vermoeiend. Het lukt ons beide 2 keer om op te staan, we zijn geen talenten. Maar het was wel heel leuk! De regen blijft een beetje hangen en we gaan een beetje internetten en boodschappen doen. Als het wat opklaart rijden we naar 1770, we vinden een camping waar we alles weer op kunnen laden, we kunnen douchen en de was kunnen doen. Dit alles is eens in de zoveel dagen toch echt een keer nodig. Als de was er in zit rijden we nog even naar de haven op de genieten van het zoveelste prachtige zonsondergang. Van de zee krijg je nooit genoeg!

Kamperen in Rainbow beach

Aangezien we over 1,5 week in Brisbane moeten zijn voor onze vlucht richting Alice Springs nemen we even de route door en maken een lijstje met dingen die we nog graag willen zien. De volgende bestemming is Fraser Island, één van de hoogtepunten aan de oostkust. Deze kan je via Hervey Bay en Rainbow Beach bereiken. Rainbow Beach schijnt erg mooi te zijn en willen we ook bezoeken. We rijden naar Hervey Bay om te informeren wat het beste is. Het blijkt dat er genoeg tours vanuit Rainbow Beach vertrekken dus rijden we door. We overnachten vlakbij Rainbow Beach in het plaatsje Tin Can Bay. Hier kan je 's ochtends dolfijnen voeren. Vanaf onze camping is het een paar 100 meter lopen naar de haven, waar de dolfijnen blijkbaar elke ochtend tussen 7.00 en 9.00 komen. Als we bij de haven aankomen blijkt het toch allemaal iets minder idyllisch dan verwacht. Twee dolfijnen liggen te wachten in laag water tot zo om 8 uur precies gevoerd mogen worden. Om hun heen op nog geen meter afstand staan 30 mensen in het water te kijken. Een aantal medewerkers lopen rond om scherp toezicht te houden. Ze weten alles over de dolfijnen en deze zijn eigenlijk dus gewoon tam gemaakt. We houden het snel voor gezien en lopen in de stromende regen terug.

Even verderop ligt Rainbow Beach waar we een 2 daagse tour boeken naar Fraser Island. Fraser Island is maar 10 minuten met de pont over, er is een natuurpark en een prachtige kustlijn met ideale surfomstandigheden. Na het boeken van onze tour moeten we naar het kantoor van het natuurpark voor ‘kaartjes' om te overnachten op één van de bushcamps in het natuurpark. Het is inmiddels opgeklaard en we besluiten om de zandverstuiving te bezoeken die tussen het bos over de jaren is ontstaan. Na een korte wandeling komen we op een immense zandvlakte.

Vanaf hier kan je de prachtige kustlijn bewonderen terwijl je ongeveer 100 meter boven de zee staat. Echt fantastisch! Hierna gaan we een plekje zoeken op één van de campings.

Aan de kust zijn er vier naast elkaar, maar voor twee heb je een 4-weel drive auto nodig om erop te komen. Dit stuk van Rainbow Beach bestaat namelijk vooral uit zand. We parkeren de camper op een mooie plek op één van de andere campings. 's Avonds wordt het vrij koud dus kruipen we vroeg onder de wol om de volgende dag naar Fraser Island te gaan.

Fraser Island

In een 4 weel drive bus gaan we over het eiland. Er zijn geen wegen dus met onze camper kunnen en mogen we hier niet komen. In twee dagen Fraser Island zien we zo veel moois, de natuur is er prachtig. We hebben wat foto's toegevoegd. Deze dekken de lading wel! Dus we zullen hier niet een heel verhaal over schrijven!

Liefs David en Floor