Easyriders, bergen, zon, zee, strand en duiken

Hier een berichtje uit een zonnig en warm Vietnam, sinds we in Hué aangekomen zijn is het eigenlijk alleen maar warmer geworden. David is alweer erg bruin geworden.

De tweede dag in Hué zijn we met met 2 easyriders, zoals ze dat hier noemen, in de omgeving van Hué rond gaan touren. Achter op een motor door prachtige rijstvelden, door kleine dorpjes en langs de tombes en tempels waar de stad Hué bekend om staat. Een leuke route en de easyriders waren ook erg aardig, dus na een aantal onderhandelingen hebben we besloten om de volgende dag met deze mannen door te rijden naar Hoi An. Een beetje op de gok, want we hadden de bus al geboekt. De volgende ochtend stonden de motoren klaar om te gaan, de backpacks werden achterop gebonden. Het was nog een beetje bewolkt, maar we waren er klaar voor zo'n 180 km achterop de motor. De rit was fantastisch, zo onwijs mooi! De eerste korte stop was bij een lagune waar vissers viste naar krabben en schelpen. Daarna door naar de Elephant waterfalls waar we een uurtje in de zon hebben gezeten de David zich nog in het koude water heeft gewaagd. Het was een plek waar veel Vietnamezen komen om af te koelen en met familie en vrienden te barbecueën onder rieten daken. De rit die nu volgde was langs zee met een stop op een prachtig verlaten strand (China Beach) de Hai Van bergpas op. De weg kronkelde tegen de berg op en het uitzicht werd met de bocht mooier! Boven op de berg overblijfselen van de oorlog, Amerikaanse bunkers kijken uit over de beide baaien. Aan weerszijden van de berg. We rijden door Danang waar we zien wat het effect is van het toerisme in Vietnam, aan het strand staan alleen maar enorme resorts en hotels en er waren nog vele resorts in aanbouw. Erg zonde. De laatste stop waren bij de Marble mountains, een toeristisch oord dus hier zijn we niet lang gebleven.

Rond 4 uur reden we moe maar voldaan de oude straatjes van Hoi An binnen. Na uitgebreid afscheid genomen te hebben van onze easyriders gingen we opzoek naar een hotel. In Hoi An was het een stuk warmer dan in Hué dus sjouwen met de backpack in de zon was een opgave. 's Avonds ontdekte waarom Hoi An ook wel het Ventetië van Vietnam genoemd wordt. Een super romantisch stadje! Honderden lampions hangen in de straten, huizen en restaurants die aan het water liggen. Hoi An overstroomd net als Venetië ook elk jaar en het water kan dan wel 1,5 meter hoog worden. De volgende dag gaan we met de fietsen die we konden lenen van het hotel een rondje fietsen in de omgeving. Leuk om zelf op pad te zijn. We komen aan op een strand met palmbomen en kleine hutjes. We gaan zitten bij een van de tentjes om wat te drinken. De Franse eigenaar maakt ons attent dat er vandaag oesters zijn, hmmm dat kunnen we niet weerstaan dus zitten we om voor 12 uur al aan de oesters met een heerlijk glaasje Franse wijn! Na een duik in het warme zeewater en dan fietsen we weer verder om op het volgende strand heerlijk te lunchen. 's Avonds wilde we weer lekker aan het water eten en na lang twijfelen tussen de diverse restaurants hebben we toch kunnen kiezen. We werden geholpen door een aardige wat oudere man die nadat we onze bestelling door hadden gegeven vroeg waar we vandaan kwamen. Hij had veel vrienden in Nederland zei hij waarna hij een boekje onder onze neus duwde met allemaal verhalen van toeristen uit de hele wereld waaronder Nederland. De man bleek Mr Phong te zijn, in Nederland hadden we al gehoord dat als je deze man tegen zou komen dat je dan zeker met hem mee moet gaan naar zijn dorp. Erg toevallig dat we hem tegen kwamen. De volgende ochtend werden we per scooter opgehaald en reden we met een klein groepje naar het dorp van Mr Phong. In het dorp kregen we eerst zijn verhaal over de oorlog in Vietnam, hij heeft zelf gestreden voor zuid Vietnam. Bijzonder om dit verhaal te horen. Na de geschiedenis lessen wandelden we door het dorp waar we allerlei ambachten konden zien zoals tofu maken, vissers, rijstwijn stoken, de markt en we gingen naar zijn familie tempel. Na een uitgebreide tour kregen we in zijn huis van mevrouw Phong een heerlijke uitgebreide lunch met veel verschillende Vietnamese gerechten. Daarna werden we weer teruggebracht naar Hoi An. Even douchen en wat eten, want om 18:00 uur gingen we alweer met de nachtbus naar Nha Trang.

De busreis zou 12,5 uur duren, maar door de achterlijke rijstijl van de bus chauffeur kwamen we al om 4 uur in de ochtend aan! Gelukkig was er een hotel open waar we meteen konden inchecken en nog even konden slapen. Toen we wakker werden konden we goed zien waar we terecht waren gekomen, de Costa van Vietnam. Eigenlijk niet zo'n mooie stad. We hadden gehoord dat het goedkoop was om hier een duikcursus te doen, dus hebben we dat de eerste dag maar geregeld. We hebben een drie daagse cursus geboekt en moeten de zelfde avond nog aan de studie. Ja duiken is serious business! De volgende dag worden we vroeg opgehaald voor onze eerste dag onder water. De eerste dag is voornamelijk gevuld met oefeningen en uitleg over de duikuitrusting. Toch wel een beetje spannend als we aangekleed en topzwaar het water in plonzen. Het was eigenlijk helemaal niet eng en het was zo mooi onder water veel koraal en vissen. We kijken nu al uit om te duiken in Australië! Na de eerste dag waren we wel bek af! Dus na het duiken lekker gelegen op het strand met het duik-studieboek en een drankje. Zo waren de 2 volgende dagen ook, toen we op de 3^e dag ons examen hadden gedaan en hadden gehaald hebben ons zelf getrakteerd op een modderbad in een Hot Spring. Samen met alleen maar Vietnamezen zaten we daar in een soort kinderbadje met modder, maar het resultaat was een babyzacht huidje. Daarna zijn we een drankje gaan drinken, want dat hadden we weinig gedaan aangezien dat niet kan met duiken. De volgende dag weer vroeg op want we gingen met de bus naar Dalat in de Central Highlands ofwel 'de Alpen' van Vietnam. Sinds we op reis zijn hebben we nog geen een keer uitgeslapen, reizen is hard werken ;-)

In Dalat is naast de food-market niet zo veel te beleven, maar ligt in een mooie omgeving in de bergen. We willen de volgende dag weer te omgeving per motor te bekijken. Dalat staat bekend om de easyriders en om de lange tochten die je hiermee kunt doen. Dit vinden we een beetje te gek worden, want we moeten toch af en toe op de kleintjes letten. We houden het bij één dag. Die middag en 's avonds gaan we het dorpje verkennen. Het is zaterdag dus de avondmarkt is in volle gang overal kraampjes met verschillende gerechtjes, we proberen van alles wat. Heerlijke schelpen op de barbecue met lente-ui, chili en een limoen dip, varkens- en kipspiesjes, etc. De tour was wederom een succes, naast de fantastische omgeving van jungle en dennenbossen namen de gidsen die goed Engels spraken ons mee naar een mooie waterval, bloemenplantage, koffieplantages en zijdefabriek.

En naar een plek waar ze wezels hielden, die ze de vruchten van de koffiebonen laten eten. Hierna poepen ze de boontje uit en deze worden dan gebrand en gemalen. Of we hier van een kopje koffie wilde, een delicatesse 200$ voor een kilo??? Nee bedankt. En we sloten af bij het 'crazy house' een huis dat zo in de Efteling kan staan.

's Avonds eerst lekker gegeten met een flesje wijn uit Dalat hebben we daarna een paar biertjes gedronken met een aantal mede backpackers. Omdat we verder weinig te beleven is in Dalat reizen we vandaag weer door naar Mui Ne, bekend om de enorme zandduinen en is een surf walhalla. We hebben een bungalow gevonden aan het strand waar we de kitesurfers op het water kunnen zien racen. Even een paar dagen lekker rustig aan voordat we ons weer onderdompelen in de drukte van Saigon.

Door China naar Vietnam

De tijd vliegt, nu pas weer tijd voor een verhaaltje.

Zondag zijn we in de avond vertrokken met de nachttrein naar Nanning in China. Wat erg aangenaam was, keurige trein en omdat we 1e klasse bedden hadden geboekt mochten we ook in een aparte lounge wachten met grote stoelen en zondereen overvolle wachtruimte met rondhangende Chinezen. De Chinezen waar we de cabine mee deelden waren aardig en behulpzaam. Zachte bedjes dus we hebben goed geslapen. Voor de volgende dag had David een leuk plan bedacht wat hij had gelezen in de lonely planet. Prachtige bergen een klein dorpje met lekker eten en een tourtje met een bootje langs de bergen. Daar moesten we naar toe! Dus in plaats van meteen doorreizen naar de grens met handen en voeten een kaartje gekocht naar Ning Ming, hier zaten we een stuk minder comfortabel! Met alleen maar etende, drinkende en schreeuwende Chinezen (niemand sprak Engels) 5 uur lang met z'n vieren op een hard bankje. Lekker knus! Toen we uitstapte in Ning Ming zou het een kwestie zijn van een Riksja nemen naar het dorp en dan waren we er, tenminste dat dachten we. Maar hoe we het ook probeerde (met handen en voeten, hard praten, Engels) de riksja-driver had geen idee waar we heen moesten. Gelukkig was er een jongen die een beetje Engels kon, maar ook toen we uiteindelijk duidelijk hadden waar we heen moesten zei de man van de riksja dat dat veel te ver was, dus dat hij dat niet ging doen! Alle andere busjes en riksja's waren inmiddels weg en er gingen ook geen treinen meer. Toen moesten we toegegeven dat we dit doel niet gingen bereiken, we hebben ons laten afzetten bij het busstation waar de aardige jongen kaartjes haalde naar Ping Xiang (het laatste plaatsje tot de grens). De bus vertrok direct, voor we afscheid namen van de jongen zei hij, zichtbaar onder de indruk, dat dit de eerste keer in zijn leven was dat hij blanke mensen/ buitenlanders had gezien! Al met al een bijzondere ervaring en de busreis die daarop volgde was prachtig. Toen we in Ping Xiang aankwamen hebben we een hotel gezocht, op het eerste gezicht een klein plaatsje. Vreselijke kamer, heel koud! Het was sowieso erg koud. Eerst maar wat eten, op de weg naar het restaurant werden we al aangestaard en toen we in het restaurant binnen wandelden waren we echt een attractie! Omdat wij geen Chinees spreken en de bediening ook geen Engels hoopten we dat een een menukaart met plaatjes zouden krijgen. Maar ook dat was er niet. Een hilarisch tafreel ontstond toen David probeerde uit te leggen dat hij een gerecht wilde met rundvlees! Doormiddel van posters aan de muur hebben we uiteindelijk een lekkere maaltijd kunnen regelen. Toen we nog een beetje rondwandelde door de stad bleek er een veel bruizender centrum te zijn (met heel veel hotels waarschijnlijk stukken beter dan de onze!). Er was een avondmarkt waar je kon eten, maar er werd ook gedanst, karaoke, barretjes, stalletjes met verschillende spulletjes en uiteraard groente, fruit en vlees! We zijn toch maar vroeg naar bed ge gaan. De temperatuur was in de kamer gedaald naar het vriespunt of het voelde zo, bibberend zijn we in het keiharde bed geklommen. De volgende dag naar de grens, eerst ontbijten. Het volgende obstakel wat moet je eten, op de stalletjes waar de Chinezen zelf aten lagen voornamelijk ingewanden, niet echt een aanrader op de vroege ochtend! Bij een cakewinkeltje hebben we maar gekozen voor een zoet ontbijt met cake, koekjes en sprite! Toen werd het tijd om te gaan. Onderweg naar het hotel kwamen we een aantal mannen tegen die graag op de foto wilden. Ook wilden ze graag met David op de foto. Ze moesten gieren van het lachen om ons! Wij waren hier duidelijk niet de toerist, maar de mensen kwamen echt naar ons kijken. Ondanks de taalbarrière waren we zeker niet 'lost in translation' de mensen waren zo aardig en behulpzaam. Een bijzondere en uiteindelijk een erg leuke ervaring in China dus.

Toen naar de grens met Vietnam, met een riksja zijn we in 30 minuten naar de grens gereden. Het laatste stuk moesten we lopen. Bij de grens aangekomen moesten we aan de Chinese kant een stempel halen en daarna aan de Vietnamese kant ook ons paspoort laten controleren. Het contrast kon niet groter zijn waar het aan de Chinese kant zeer georganiseerd verliep was het een de Vietnamese kant een kwestie van je door een haag van mensen heen te worstelen tot je je paspoort door een loketje naar binnen kon gooien. Uiteindelijk werd je naam dan opgeroepen en kreeg je het paspoort gestempeld en wel terug. Nog even wat geld wisselen en daarna met de bus naar Hanoi. Een reis van ongeveer 3 uur. Toen we aankwamen in Hanoi hebben we na een stevige onderhandeling een taxi genomen naar het backpackershotel.

Eerst maar een biertje in de bar van het hostel en daarna opzoek naar een leuk plekje om te eten. Het oude centrum van Hanoi ligt aan een meer, hier is alles op loop afstand. We hebben 's avonds zoals het hoort buiten op kleine krukjes zitten eten. De volgende dag de stad verkend doormiddel van een uitgestippelde wandeling. Hanoi is voornamelijk heel erg druk heel veel taxi's en scooters die kriskras door elkaar heen rijden. De straat oversteken is een aanslag op je leven! We komen tot de conclusie dat het een kwestie is van beginnen met lopen en dan ontwijken ze je (hopelijk) vanzelf. 's Avonds doet David in het hostel mee met een potje bierpong samen met een andere Nederlandse jongen. De volgende dag nog een dag in Hanoi, eigenlijk hebben we het nu al weer gezien. We gaan naar een gevangenismuseum 'sorry there is a powercut' dus we hebben de helft van het museum in het donker bekeken. Daarna verveelden we ons een beetje dus hebben we kaartjes gekocht voor de grootste toeristenplek van Hanoi The Waterpuppets een soort poppenkast maar dan in het water. Schijnbaar vroeger een authentiek theater op een rijstveld, maar nu 8 x per dag in een theater. Nog even terug naar het hostel om een drankje te drinken en iets te eten, daarna hebben we onze kleine rugzakjes gepakt en de grote backpacks gestald bij het hostel.

We gaan voor 4 dagen naar Sapa, in het noorden van Vietnam. We nemen de nachttrein en delen de coupé met 2 Duitsers, de airco is enorm uitbundig dus het was super koud! Om 4:30 komen we al aan in Lau Cai, omdat wij losse treinkaartjes hebben gekocht i.p.v. een tour zijn we op het station overgeleverd aan de tientallen opdringerige minibusdrivers. Uiteindelijk zitten we in een bus die ons naar Sapa zal brengen. Een mooie route de berg op, het uitzicht is nu al geweldig. Bij het hotel kunnen we voor die zelfde dag nog een wandeling met overnachting regelen. We mogen nog even douchen en ontbijten, om 10 uur lopen we het dorp uit met gids en 4 jongens uit Canada en Spanje. Sapa is vooral bekend door de vele rijstvelden die als trapjes tegen de bergen liggen en de lokale bevolking die nog traditionele kleding dragen. Tijdens onze wandeling worden we de hele tijd gevolgd door een aantal vrouwen in klederdracht. Eerst 10 vrouwen en later waren het er nog 3. De route liep over rijstvelden met spectaculaire uitzichten op de bergen. Het is ook lekker warm 30 graden, uitzonderlijk voor dit gebied in het noorden van Vietnam. Toen we bij een restaurant aankwamen om te lunchen begrepen we waarom de 3 dames ons gevolgd hebben, ze wilde allemaal spulletjes verkopen. Maar wel zeer dwingend en bedelend daarom ook een beetje jammer. Uiteindelijk maar een armbandje gekocht om er van af te zijn. Na de lunch nog een aantal kilometers gelopen door verschillende dorpje en natuurlijk door rijstvelden. In de middag komen we aan bij het dorpje waar we overnachten, we slapen bij een familie met twee kindjes. Nog even bij de rivier zitten genieten van het zonnetje en daarna aan tafel met de familie. De vrouw des huizes kwam toen ook met een kannetje huisgestookte rijstwijn. Na een gezellige avond met veel van het lokale drankje en afgesloten met een prachtige sterrenhemel gingen we naar bed. De volgende dag nog meer gewandeld en toen terug naar Sapa. De volgende dag met een minibus 3 uur gereden naar de Bac Ha markt, een markt waar boeren uit die omgeving massaal samenkomen de vrouwen gekleed in kleurige klederdracht. Op de markt wordt werkelijk alles verkocht: naast eten, drinken en huishoudelijke artikelen. Echt bekend is de markt door de verkoop van levende dieren: koeien, varkens, paarden, kippen, eenden en zelfs honden. Alles voor consumptie, maar ook wel voor op het land. Bijzonder, maar ook wel bijzonder zielig als je 3 biggetjes in een kleine mand achter op een scooter gebonden ziet worden. Op de terug weg laten we ons afzetten in Lau Cai daar nemen we de nachttrein terug naar Hanoi.

Al om 4:30 rijden we het station van Hanoi binnen, pffff veel te vroeg en bij het hostel dat we geboekt hadden konden we pas om 12 uur in de kamer. Dan maar na een ontbijtje in alle vroegte naar het mausoleum van Ho Chi Ming, die hoe kan het ook anders op maandag gesloten is! Dan maar naar het Ho Chi Ming museum, we zijn er nu toch. We hopen hier wat informatie op te doen over Vietnam, want hier weten we toch weinig van. Het museum beantwoord niet aan onze verwachting, als we naar buiten stappen weten we niet eens wanneer de beste man is overleden. We hebben het koud van de slaap en omdat het in Hanoi 15 graden is brrr er komt een tropische storm aan zeggen ze. We boeken voor de volgende dag een tour naar Halong Bay ondanks het barre koude weer willen we het toch niet missen.

Na een busreis van 4 uur met 25 man uit het backpackershostel komen we aan bij Halong Bay, we worden verwelkomt door onze tourguide van het hostel. Hij maakt ons duidelijk dat dit een Booze Cruise is, zuipen dus. Hmmm we dachten dat het een leuk ontspannen uitje zou worden met andere gezellige mensen. We zouden het wel zien, eerst tijd voor lunch en daarna werden de kamers verdeeld. We varen met de boot door Halong Bay en al snel is de boot omringt door verschillende hoge eilandjes. Het uitzicht is fantastisch, we kletsen met de mensen op de boot en toen de boot voor anker ging sprongen een paar ook van de boot. Het is nog steeds koud dus dat doen wij niet. Daarna gaan we met de kajak een tochtje rond een aantal eilandjes varen en een bezoek aan een grot. Leuk! Terug op de boot een warme douche en toen eten. Na het eten werd het alsnog een beetje een Booze Cruise, de combinatie Happy Hour en stomme drankspelletjes doet iets met een groep. Om 23:00 uur houden we het voor gezien als bij verschillende bootgenoten de kleren uit gaan. We worden hier te oud voor...

De volgende dag vroeg ontbeten en gelukkig was het weer beter en konden we zonder bibberen op het dek zitten. En zonder jas, YES! De boot is stuk dus we worden gesleept terug naar de haven, het maakt niet uit het uitzicht blijft even prachtig! Toen we weer aan land waren werden we weer opgehaald met de bus terug naar Hanoi. Een beetje zenuwachtig werden we er wel van, want we hadden een bus te halen. Om 18:00 zou de nachtbus vertrekken. We waren blij dat we er een half uur eerder waren want dan zouden we nog wat eten kunnen halen voor we gingen. Helaas bleek dit niet mogelijk. Toen we bij het hostel aankwamen moesten we snel een taxi in en naar de bus. Geen tijd om te eten dus. Snel kopen we nog een paar zakjes chips in een klein winkeltje. De bus vertrok vrij snel en stopte eigenlijk overal te kort dus het resultaat was dat we gedurende de busreis van 19 uur geleefd hebben op chips en koekjes. Toen we aankwamen in Hué hadden we enorme honger, lekker eten dus. Vanmiddag hebben we rondgefietst door Hué en een bezoek gebracht aan de citadel een soort paleis midden in de stad. Morgen de stad en omgeving verder verkennen en daarna door naar Hoi An.

De eerste dagen - Hong Kong en Guangzhou

Zo even zitten om een verhaaltje te schrijven over onze eerste dagen!

Hong Kong de eerste bestemming op ons lijstje. Na een borrel, een paar dikke knuffels van de familie en uitgebreid uitgezwaaid te zijn op Schiphol, ging de reis echt beginnen. We zijn zonder problemen ...nou ja behalve dat David per ongeluk zijn zakmes nog in zijn handbagage had!! Maar gelukkig kon de plat Amsterdamse douanier er wel om lachen, desondanks waren we het ding natuurlijk wel kwijt... met een overstap in Londen, naar Hong Kong gevlogen. Hier kwamen we rond 18:00 uur in de avond aan. Meteen met de bus vanaf het vliegveld naar het hotel. Daar aangekomen de eerste tegenvaller, de kamer was nog niet schoon. Volgens de dame van het hotel was dat geen probleem, we moesten maar iets gaan eten en dan was het zo weer schoon. Dus drie deuren verder onze eerste bak noedels zitten eten. Toen we terug kwamen in het hotel was de kamer inderdaad schoongemaakt, dat viel dus weer mee. Omdat we dachten de jetlag te snel af te kunnen zijn, zijn we de kroeg in gedoken om met een paar biertjes de reis in te luiden! Om 1 uur Hong Kong tijd waren we wel moe en gingen we slapen. Maar jammer genoeg liet de jetlag zich niet voor de gek houden en waren we beiden om 5 uur klaar wakker!

De volgende dag op pad in Hong Kong. Waar moesten we beginnen deze stad is zo groot. We besloten het hoogste punt te bezoeken (de Peak). Hier vandaan zouden we een prachtig uitzicht krijgen over de stad. Helaas lag de top in de wolken dus een beklimming van deze berg leek ons zinloos. Een ander plan dus. We zijn met de metro naar de hoofdpier gegaan en hebben daar de boot naar Kowloon genomen, de wijk op het vaste land van Hong Kong. Met de Octopus card (de ov-chip van Honk Kong waar je ook mee in winkels kan betalen) kan je in al het openbaar vervoer inchecken. Een overtocht met de ferry kost slechts 2,20$ dus zo'n €0,22 de metro en bus zijn ook goedkoop. Eerst ontbijten met uitzicht op de skyline van Hong Kong island en daarna een wandeling gemaakt. We zijn op een markt geweest waar zowel vogels als vissen verkocht werden voor goed geluk. In honderden plasticzakjes hingen de visjes aan een muur te wachten om verkocht te worden en de vogeltjes waren in kleine kooitjes opgestapeld. Allemaal best wel een beetje zielig! De Chinezen zijn dol op alles waar ze in kunnen geloven of het nou geneeskrachtige plantjes, dierenhoorns, haaievinnen, vogelnestjes, vogeltjes of kleurige visjes in een plasticzakje zijn. Als ze denken dat het helpt kopen ze het. Hoe duurder het is hoe beter het voor je is. Daarna door naar de bloemenmarkt, het was Valentijnsdag dus iedereen liep af en aan met enorm grote, lelijke boeketten. Ze nemen deze dag blijkbaar ook erg serieus! David kwam er achter dat de mannen hier wel heel veel van hun vrouwen moesten houden. Een gemiddeld boeket koste al snel 80 a 90 euro en dan had je niets bijzonders! Na de markten zijn we naar de andere kant van de stad gereisd, want we hadden afgesproken om met Emmeline die in Hong Kong woont koffie te drinken. Gezellig, meteen ook afgesproken om woensdag naar Happy Valley horse races te gaan. Na de koffie naar verschillende parken geweest waaronder een gratis dierentuin. 's Avonds heerlijk Sushi gegeten in zo'n restaurant met een lopende band! Het was er door Valentijnsdag heel druk, dus we moesten even in de rij voor we plaats konden nemen aan de bar. Toen we weggingen bleken we geluk te hebben gehad, de rij buiten was inmiddels bijna tot aan de hoek van de straat!

De volgende ochtend heeft David zich gewaagd aan een Chinees ontbijt Congee (een soort warme rijstepap met vlees) en flensjes met gedroogde garnalen, niet echt een succes. Vandaag wéér geen dag voor een bezoek aan de Peak het blijft helaas bewolkt! Na het ontbijt zijn we naar de wijk SOHO gegaan. Hier startte weer een wandeling uit ons boekje. Langs oude tempeltjes en hippe bars en winkels en over marktjes. Heel Chinees, maar ook heel modern. Doormiddel van de langste roltrap van de wereld (800 meter) verplaats je je het snelst door de wijk, terwijl je ondertussen een leuk restaurant of bar uitzoekt! Nog een wandeling door Victoria park waar jong en oud na het werk en in het weekend komt sporten. Zo leuk, in groepjes of alleen staan oudere mensen in het park hun tai chi oefeningen te doen. Dat moet wel gezond zijn, die mensjes zijn allemaal zo soepel en lenig. Na het kijken naar deze sportiviteit werd het tijd voor een sportevenement. Met de dubbeldekker tram gingen we naar Happy Valley. Hier woont Emmeline en ze laat ons haar huis zien. Leuk om te zien! Daarna uitgebreid Dimsum eten, heel Chinees en heel lekker! Na het eten naar de paardenraces, Otto Emmelines man sloot zich daar bij ons aan. Met een biertje in de hand gokken op paarden. Voor Chinezen 'serious business' voor de vele westerlingen een avondje uit! En Floor had gegokt op een winnend paard MONEYMAKER was zijn naam, hoe typisch! In plaats van de belastingen schijnen deze gokpraktijken meer geld op te brengen voor de overheid!

De volgende dag hing Hong Kong in de mist. Tegen beter weten in met de boot naar Lantau eiland gegaan. Bekend om zijn mooie stranden en op het hoogste punt een 23 meter hoge Boeddha. Het eerste gedeelte hebben we op de fiets verkend en daarna met de bus naar de grote Boeddha. Deze ligt op een berg, hoe hoger we kwamen hoe minder zicht. Er was niets te zien, eerst maar wat eten en hopen dat de mist een beetje optrekt. We bleken in een soort Disney terecht gekomen. Super toeristisch straatje met Chinese deuntjes en blije verkopers. Terug naar de Boeddha, door het beklimmen van een steile trap kwamen we bij de Boeddha, althans we konden de contouren zien in de mist. Zelfs toen we er naast stonden konden we het niet zien. Jammer, het eiland is vast prachtig helaas hebben we er maar weinig van kunnen zien. Terug met de bus en metro naar Hong Kong island. Happy Hour was inmiddels begonnen, van 4-8 hebben bijna alle kroegen Happy Hour. Heel voordelig want een biertje kost gemiddeld €5 tot €8. We zijn lekker een cocktail gaan drinken en daarna naar Kowloon voor de Symphony of Lights. Vanaf de boulevard is dagelijks om 20:00 uur een lichtshow te zien. Na de show zijn we Peking eend gaan eten (volgens kenners ‘the best in town'), één hele eend met z'n tweeën is veel te veel maar ook zonde om weg te gooien! Dus Take-Away en de volgende ochtend Peking eend als ontbijt!

JA! Eindelijk kunnen we naar de Peak! Er is minder bewolkt en geen mist! Op naar de Peaktram voor 28$ gaat een tram steil om hoog naar het hoogste punt van Hong Kong. Boven een prachtig uitzicht op de skyline. Prachtig. We zijn naar een park gewandeld waar we de andere kant van Hong Kong konden zien. Overal liepen bruidjes rond om foto's te maken bij de verschillende mooie plekjes. Hierna zijn we met de bus naar het havenplaatsje Stanley. Een mooie route langs de kust, hier wonen de rijkste mensen van Hong Kong. Een rust als je het vergelijkt met de stad. Stanley staat bekend om de markt, maar eigenlijk werd hier voornamelijk toeristische rommel verkocht. We zijn langs de boulevard gewandeld en naar een tempel geweest. Ook hier weer veel bruidjes! Ons bezoekje sloten we af met een biertje met uitzicht op zee. Terug met de bus want we hadden afgesproken met Emmeline en Otto om een drankje te drinken. Onderweg nog een paar dimsum gegeten. Daarna samen met Emmeline en Otto een hapje gegeten en een paar biertjes gedronken in de wijk Wan Chai. Daarna naar bed, vroeg op want de volgende dag gaan we naar China!

‘s Morgens met al onze spullen met de metro naar het station. Dat viel tegen de tassen zijn toch wel zwaar en we moesten 3 keer overstappen en lange stukken lopen. Aangekomen op het station kaartjes gekocht naar Guangzhou 190$ per kaartje. Omdat we de grens over gaan lijkt het meer of we gaan vliegen! Paspoort gestempeld, wachten bij de gate en boarden! In Guangzhou slapen we bij Ruud en Daphne, we zijn al gewaarschuwd dat China en Hong Kong niet op elkaar lijken. Ik ben benieuwd! Aangekomen in China, gaan we door de douane en krijgen we weer een stempel in ons paspoort. Daarna met de taxi naar Ruud en Daphne, gelukkig kon Daphne door de telefoon uitleggen waar we naar toe moesten.We hebben die middag rondgewandeld door Guangzhou, wat meteen opvalt is dat het hier stukken rustiger is dan in Hong Kong. Overal zitten oude mensen te mahjongen en overal staan bomen. 's Avonds hebben we geborreld en daarna lekker Chinees gegeten. Vandaag weer Guangzhou in en morgen nog een stukje reizen door China, onze plannen zijn nog niet helemaal duidelijk, we zullen wel zien.

Een week voor vertrek… SPANNEND!

Vorige week de eerste week vrij van de 7 maanden. De to-do lijstjes die we hebben opgemaakt worden langzaam korter. De laatste bezoekjes worden afgelegd aan vrienden en familie. Laatste dingen zijn gekocht. We zijn nu echt bijna klaar om te gaan!

Afgelopen vrijdag hadden wij ons afscheidsfeestje, wat een timing! Net op deze dag sneeuwt het in Nederland, 800 km file en de treinen konden niet rijden. Maar ondanks de sneeuw zijn veel lieve vrienden en familie een borrel komen drinken. Gezellig! Iedereen die er bij was, bedankt voor het leuke feestje en de leuke cadeaus! En natuurlijk is het laat geworden.

De aankomende week staat in het teken van borrelen en eten met familie en vrienden en natuurlijk van het pakken van onze tassen. Nog even genieten van de kou, sneeuw en ijs, want dat zullen we een tijdje niet zien!

Aankomende zondag 12 februari om 19:30 uur zitten we in het vliegtuig, dan kunnen we eindelijk gaan! We hebben nog steeds niet het idee dat we over een week een half jaar op reis zullen gaan.

Nog lekker een week relaxen en dan ontspannen de wereld rond!